керексіту — керексіт етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
керексіздену — керексізден етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
керексізден — ет. Керексіз болу, қажетке жарамау. Кілт жоғалған соң к е р е к с і з д е н і п әр жерде жатушы еді, соны көз алдар етіп есіктің аузына іліп кететінге шықты (К. Ахметбеков, Қасірет, 1 200) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
керексі — ет. Керек ету, қажетсіну. Бұл Ақын к е р е к с і г е н кезінде жабайы тары теріп алатын жер еді (Т. Әлімқұлов, Көкек айы, 50) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
керексу — керексі етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
күбір — 1 (Орал: Чап., Жымп.) мал астында тапталған шөп шар, қалдық. Бір үлкен кісі қорадан к ү б і р шығарып жүр екен (Орал, Чап.). Аулалардағы к ү б і р л е р д і үйіп, олардың керексізін әдейі орындарға төгу керек («Екп. жол», 22.04.1958) 2 (Орал:… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
дәрет — зат. Организмнен бөлініп шығатын керексіз зат. зат. діни Намаз оқитын адамның шариғат заңына сәйкес жуынып шайынуы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
арам тас — (Шығ.Қаз.: Зайс., Күрш.) кені алынған немесе кені жоқ керексіз тас. Шырдаяқ өндірісінде а р а м т а с көп (Шығ.Қаз., Зайс.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қажет көрмеу — (Шығ.Қаз., Ү Н.; Сем., Абай; Тау., Қош.) қажет етпеу, керексінбеу. Сенің сөзіңді тыңдамайды, өйткені қ а ж е т к ө р м е й д і (Сем., Абай) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қамтек — (Түрікм., Таш.) жүзімнің керексіз шыбығы … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі